พิพิธภัณฑ์องคชาติที่ไอซ์แลนด์จะพาคุณไปพบกับอนุสาวรีย์จู๋ที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน

ด้วยงานศิลปะ วิทยาศาสตร์ และอารมณ์ขัน พร้อมกับจู๋ในขวดแก้ว พิพิธภัณฑ์องคชาติที่ไอซ์แลนด์ หรือ Icelandic Phallological Museum จะพาคุณไปพบกับโลกที่จะช่วยลดอาการเขินจากอวัยวะชิ้นโปรดของคุณ

บนเว็บไซต์ของพิพิธภัณฑ์มีการเขียนอวดไว้ว่าที่นี่”น่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งเดียวในโลกที่มีการเก็บสะสมองคชาติจากสิ่งมีชีวิตทุกชนิดในประเทศไว้” เจาะจงดีมากเลยเนาะ

ผลงานของพิพิธภัณฑ์

ในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้มีจู๋กว่า 200 อัน รวมถึงส่วนต่างๆของอวัยวะเพศของสิ่งมีชีวิตในประเทศไอซ์แลนด์ รวมถึงปลาวาฬ ช้างน้ำ และมนุษย์

มีผู้ชายจำนวนมากที่รับปากว่าจะบริจาคอวัยวะเพศของตัวเองให้กับพิพิธภัณฑ์หลังจากเสียชีวิต โดยหนึ่งในนั้นเป็นชายชาวอเมริกันที่ได้สักลายธงชาติไว้ที่จู๋ของตัวเอง และเขายังประกาศอย่างภูมิใจด้วยว่าเขาต้องการจะบริจาคจู๋ของเขาในระหว่างที่ยังมีชีวิตอยู่

นอกจากนั้นยังมีจู๋จากสิ่งมีชีวิตในความเชื่อของคนในประเทศ อย่างเช่นตัวโทรลล์ นางเงือก รวมถึงผีต่างๆ

ผู้ดูแลและผู้อำนวยการของพิพิธภัณฑ์ชื่อ Hjörtur Gísli Sigurðsson บอกว่าเขาไม่รู้เหมือนกันว่างานแสดงชิ้นไหนที่เขาชอบมากที่สุด

“จริงๆแล้วผมมีชิ้นที่ผมชอบเป็นพิเศษในทุกๆแผนกของพิพิธภัณฑ์” เขาบอก “ในแผนกสัตว์น้ำเลี้ยงลูกด้วยนม ที่น่าสนใจชิ้นหนึ่งก็คือปลาวาลเสปิร์มด้วยขนาดมหึมา แต่ที่ผมชอบที่สุดก็น่าจะเป็นเจ้าช้างน้ำที่เราเก็บมาได้ในปี 2008 จากช้างน้ำตัวยักษ์ที่กลับมาขึ้นบกและเสียชีวิตด้วยวัยชรา”

Sigurðsson ยังได้พูดถึงจู๋ของกวางเรนเดียร์ว่า “มีสีสันน่ารักดี” หรือจากสิ่งมีชีวิตจากต่างแดน เขาก็ชอบของยีราฟมาก โดยเขาอธิบายจู๋ของยีราฟว่า “ใหญ่ สีจางๆ และมีรูปร่างเหมือนออกมาจากหนังอวกาศ ด้วยปลายที่มีรูปร่างเหมือนเครื่องสัมผัสอะไรสักอย่าง”

ประวัติของพิพิธภัณฑ์

จากการบอกเล่าของผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ชื่อ Sigurður Hjartarson เขาบอกว่า ทั้งหมดนี้เริ่มต้นจากจู๋ของวัวกระทิงตัวหนึ่ง โดยในช่วงฤดูร้อนในตอนที่เขายังเด็ก เขาได้รับของอย่างหนึ่งเรียกว่า pizzle — หรือแส้ที่ทำมาจากจู๋ของวัวที่ใช้ตีสัตว์เลี้ยงในฟาร์ม

หลายปีหลังจากนั้นในปี 1974 ในขณะที่ทำงานให้กับครูใหญ่ในโรงเรียนชั้นมัธยม ครูของ Hjartarson ได้ใช้จู๋ของปลาวาฬมาล้อเลียนเขา

แต่แทนที่จะโมโห Hjartarson กลับรู้สึกสนใจมากกว่าเดิม โดยเขาเริ่มสะสมจู๋ของสิ่งมีชีวิตต่างๆ และการสะสมของเขามีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งในปี 1997 ที่เขาทำการเปิดพิพิธภัณฑ์ในรัฐ Reykjavík

ผู้อำนวยการคนปัจจุบันชื่อ Sigurðsson ได้รับช่วงต่อจากคุณพ่อของเขาในปี 2011

“ตอนที่พ่อของผมตัดสินใจเกษียณจากการทำงาน การตัดสินใจนี้เป็นอะไรที่ไม่ใช่เรื่องยากเลย” Sigurðsson บอก “ผมหวังว่าในอนาคตถ้าผมตัดสินใจเกษียณ ลูกๆของผมจะรับช่วงต่อเหมือนกัน”

พันธกิจของพิพิธภัณฑ์

Sigurðsson บอกว่าเขามีความหวังที่จะช่วยให้ผู้ที่มาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์มีความรู้สึกเขินอายเกี่ยวกับเรื่องของอวัยวะเพศน้อยลง

“เราอยากให้ทุกคนรู้ว่าทุกประเด็นสามารถพูดถึงได้หากนำมาถกกันในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม เราพยายามแสดงให้เห็นว่าอวัยวะเพศนั้นก็เป็นเหมือนกับอวัยวะอื่นๆในร่างกาย เพียงแค่เรามีความเชื่อมโยงเข้ากับความอับอายเป็นเวลานานจนกระทั่งมันกลายเป็นเรื่องปกติที่เราไม่อยากพูดถึงเหมือนกับเท้าหรือมือของเรา ซึ่งเราก็เปิดเผยให้คนอื่นเห็นแทบจะตลอดเวลา

(ภาพหลักจากเว็บไซต์ของพิพิธภัณฑ์องคชาติไอซ์แลนด์)